Marek Pawlak: antropolog społeczny; stypendysta podoktorski Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego; współpracownik i badacz Centrum Badań Migracyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Jagiellońskiego Centrum Studiów Migracyjnych. Zajmuje się problematyką transnarodowych migracji, reżimami mobilności, klasą społeczną, globalizacją, etnicznością i nacjonalizmem oraz metodologią współczesnych badań antropologicznych. W latach 2009–2011 prowadził badania w Norwegii i w Polsce dotyczące transnarodowości i mobilności polskich migrantów poakcesyjnych.

Pozycjonowanie i zażyłość kulturowa w terenie migracyjnym.

Kontekst polskich migrantów w Norwegii

Studia migracyjne bardzo często zdominowane są dziś przez schematyczne analizy, których głównym celem zdaje się być jedynie wykazanie zróżnicowania danej grupy migrantów w oparciu o kontekst motywów, decyzji i przepływów. Dla antropologa jednak tego typu kontekst różnorodności jest raczej punktem wyjścia, a nie konkluzją przeprowadzonych badań i analiz. Tym samym, w ramach wykładu przedstawiona zostanie perspektywa często pomijanych „marginesów" tożsamościowych, a „głos" użyczony migrantom, którzy konstruują specyficzne praktyki społeczno-kulturowe żyjąc niejako pomiędzy Polską a Norwegią. Zaproponowane zostaną więc indywidualne historie migrantów, w ramach których odnaleźć możemy nie tylko procesy wzajemnych stygmatyzacji, wykluczenia i tworzenia Inności, ale również ideologie i dystynkcje klasowe wyrażane w zestawach praktyk (habitus) i stylach życia. Wprowadzając refleksyjny kontekst perspektywy antropologicznej oraz Herzfeldowską „zażyłość kulturową" postaram się zatem odpowiedzieć na pytania dotyczące złożoności terenu i pozycjonowania w nim badacza, by następnie przejść do analizy strategii tożsamościowych migrantów opartych na kategorii wstydu, w których zależności pomiędzy globalnymi wyobrażeniami a lokalnie doświadczanymi praktykami są nad wyraz widoczne.